2
1 (Oblubienica.) Jam kwiat polny i lilia padolna.
2 - (Oblubieniec.) Jak lilia między cierniem, tak przyjaciółka moja między córkami.
3 - (Oblubienica.) Jak jabłoń między drzewami leśnymi, tak miły mój między synami. Pod cieniem jego, którego pragnęłam, siedziałam, a owoc jego słodki gardłu memu.
3. ZARĘCZYNY (2,4-7).
4 (0blubienica.) Wprowadził mię do piwnicy winnej, rozrządził we mnie miłość.
5 Obłóżcie mię kwieciem, obsypcie mię jabłkami, bo mdleję z miłości.
6 Lewa ręka jego pod głową moją, a prawica jego obejmie mię.
7 - (Oblubieniec.) Poprzysięgam was, córki jerozolimskie, przez sarny i przez jelenie połne, abyście nie budziły ani dawały ocknąć się miłej mojej, dokąd sama nie zechce.
PIEŚŃ II (2,8-7,5)
Wzrost miłości. Wzajemne odwiedziny. 1. OBLUBIENIEC ODWIEDZA OBLUBIENICĘ (2,8-17). Wprowadzenie odwiedzin (8-10a). Oblubieniec przed oknem oblubienicy zaprasza ją do wyjścia (1Ob-14). Oblubienica posłuszna idzie za nim (15-17).
8 (Oblubienica.) Głos miłego mego! Oto on idzie, skacząc po górach, przeskakując pagórki;
9 podobny jest miły mój do sarny lub do jelonka. Oto on stoi za ścianą naszą, spoglądając przez okna, patrząc przez kraty.
10 Oto miły mój mówi do mnie: (Oblubieniec.) Wstań, śpiesz się, przyjaciółko moja, gołębico moja, piękna moja, a przyjdź !
11 Bo już zima minęła, deszcz przeszedł i ustał.
12 I ukazały się kwiaty na ziemi naszej, przyszedł czas obrzynania winnic, głos synogarlicy słyszan jest w ziemi naszej;
13 figa wypuściła zielone owoce swoje, winnice kwitnące wydały wonność swoją. Wstań, przyjaciółko moja, piękna moja, a przyjdź!
14 Gołębico moja w rozpadlinach skalnych, w szczelinie parkanu, ukaż mi oblicze twoje, niechaj głos twój zabrzmi w uszach moich; albowiem głos twój wdzięczny, a obiicze twoje piękne.
15 - (Oblubienica.). Pojmajcie nam liszki małe, które niszczą winnice, bo winnica nasza zakwitła!
16 Miły mój dla mnie, a ja dla niego, który się pasie między liliami,
17 póki dzień nie wionie chłodem i nie przeminą cienie.
18 Wróć się, bądź podobny, miły mój, do sarny i do jelonka na górach Beter !
2. OBLUBIENICA ODWIEDZA OBLUBIEŃCA (3,1-5). Szuka go po mieście (1 -3) i znajduje (4-5).
3
1 (Oblubienica.) Na łóżku moim w nocy szukałam tego, którego miłuje dusza moja; szukałam go, lecz nie znalazłam.
2 Wstanę i obiegnę miasto po ulicach i po rynkach szukać będę tego, którego miłuje dusza moja. Szukałam go, lecz nie znalazłam.
3 Znaleźli lnię stróże, którzy strzegą miasta: "Czy widzieliście tego, którego miłuje dusza moja?"
4 Zaledwie odeszłam od nich, znalazłam tego, którego miłuje dusza moja. Pojmałam go i nie puszczę, aż go wprowadzę do domu matki mojej i do komory rodzicielki mojej.
5 - (Oblubieniec.) Poprzysięgam was, córki jerozolimskie, przez sarny i jelenie polne, abyście nie budziły ani dawały ocknąć się miłej, dokąd sama nie zechce !
PIEŚŃ III (3,6 - 5,1)
Miłość dojrzała. Zaślubiny. 1. UROCZYSTOŚĆ WESELNA (3,6-11). Przeprowadzenie oblubienicy (6-8). Oblubieniec wychodzi naprzeciw (9-11).
6 (Lud.) Któraż to jest, co wstępuje przez puszczę jak słup dymu z wonności mirry i kadzidła i wszelkiego proszku aptekarskiego?
7 Oto łoże Salomona sześćdziesięciu mężnych obstąpiło z najmężniejszych Izraela,
8 wszyscy trzymający miecze i wyćwiczeni w boju; każdego miecz przy boku jego dla strachów nocnych.
9 - Lektykę uczynił sobie król Salomon z drzewa Libanu;
10 filary jej poczynił srebrne, poręcze złote, siedzenie szkarłatne, środek jej wysłał miłością dla córek jerozolimskich.
11 Wynijdźcie i oglądajcie, córki Syjońskie, króla Salomona w koronie, którą go ukoronowała matka jego w dzień zrękowin jego i w dzień wesela serca jego.
2. PIEŚŃ POCHWALNA NA CZEŚĆ OBLUBIENICY (4,I-7).
4
1 (Obdubieniec.) O jakżeś piękna, przyjaciółko moja, o jakżeś piękna! Oczy twoje gołębie, oprócz tego, co się wewnątrz tai. Włosy twoje jak stada kóz, które zstąpiły z góry Galaad.
2 Zęby twoje jak trzody owiec postrzyżonych, które wyszły z kąpieli, każda mająca po dwojgu jagniąt, a niepłodnej nie masz między nimi.
3 Jak wstęga karmazynowa wargl twoje, a wymowa twoja wdzięczna. Jak płatek jabłka granatowego, tak jagody twoje, oprócz tego, co się wewnątrz tai.
4 Szyja twoja jak wieża Dawidowa, którą zbudowano z szańcami; tysiąc tarcz wisi na niej, wszystka broń mocarzów.
5 Dwoje piersi twoich jak dwoje bliźniątek u sarny, które się pasą między liliami.
6 Póki dzień nie nadejdzie, a nie nachylą się cienie, pójdę do góry mirry i do pagórka kadzidła.
7 Wszystka jesteś piękna, przyjaciółko moja, i nie ma w tobie zmazy.
3. ZAŚLUBINY (4,8-5,1). Oblubieniec zaprasza oblubienicę do pałacu (4,8). W drodze darzy ją najczulszymi słowami (9-11). W pałacu prosi ją o rękę (12-15). Przyzwolenie małżeńskíe (4,16 - 5,1).
8 (Oblubieniec.) Pójdźże z Libanu, oblubienico moja, pójdź z Libanu, pójdź ! Będziesz koronowana z wierzchołka Amany, z wierzchołka Saniru i Hermonu, z legowisk lwich, z gór rysiów.
9 - Zraniłaś serce moje, siostro moja, oblubienico, zraniłaś serce moje jednym okiem twoim i jednym włosem szyi twojej.
10 Jak piękne są plersi twoje, siostro moja, oblubienico ! Piękniejsze są piersi twe niż wino, a wonność olejków twoich niż wszystkie wonności.
11 Plastrem miodu kapiącym wargi twoje, oblubienico, miód i mleko pod językiem twoim, a wonność szat twoich jak wonność kadzidła.
12 - Ogrodem zamkniętym siostra moja, oblubienica, ogrodem zamkniętym, zdrojem zapieczętowanym.
13 Szczepy twoje są sadem granatów z owocami jabłek.
14 Cypry z nardem, nard i szafran, trzcina wonna i cynamon ze wszystkimi drzewami libańskimi, mirra i aloes, ze wszystkimi przedniejszymi olejkami.
15 Zdrój ogrodów, studnia wód żywych, które płyną pędem z Libanu.
16 - (Oblubienica.) Wstań, wietrze północny, i przyjdź, wietrze z południa, przewiej ogród mój, a niech płyną wonności jego!
5
1 Niech przyjdzie miły mój do ogrodu swego i niech je owoce jabłek jego! (Oblubieniec.) Przyszedłem do ogrodu mego, siostro moja, oblubienico, zebrałem mirrę moją z wonnymi ziołami mymi, jadłem plastr z miodem moim, piłem wino moje z mlekiem moim. Jedzcież, przyjaciele, i pijcie, a popijcie się, najmilsi !
PIEŚŃ IV (5,2-6,4)
Próba i utwierdzenie milości I. PRÓBA MIŁOŚCI OBLUBIENICY (5,2-9). Oblubieniec odwiedza w nocy oblubienicę, lecz zanim mu otwoczyła, oddala się (2-6b). Oblubienica szuka go po mieście(6c-9).
2 (Oblubienica.) Ja śpię, lecz serce moje czuwa. Głos miłego mego kołaczącego: (Oblubieniec.) Otwórz mi, siostro moja, przyjaciółko moja, gołębico moja, niepokalana moja, bo głowa moja pełna jest rosy, a kędziory moje kropli nocnych!
3 - (Oblubienica.) Złożyłam suknię moją, jakże ją mam oblec? Umyłam nogi moje, jakże je mam skalać?
4 Miły mój wyciągnął rękę swą przez otwór, a wnętrzności moje zadrżały za dotknięciem jego.
5 Wstałam, aby otworzyć miłemu memu; ręce moje kapały miną, a palce moje były pełne mirry co najwyborniejszej.
6 Zaworę drzwi moich otworzyłam miłemu, ale on był odszedł i minął. Dusza moja rozpłynęła się, gdy mówił; szukałam, a nie znalazłam go, wołałam, a nie odpowiedział mi.
7 - Znaleźli mię stróże, co chodzą po mieście, pobili mię i zranili mię, wzięli płaszcz mój ze mnie stróże murów.
8 - Poprzysięgam was, córki jerozolimskie, jeśli znajdziecie miłego mego, abyście mu oznajmiły, iż mdleję z miłości.
9 - (Dziewice.) Jakiż jest miły twój nad miłego, o najpiękniejsza między niewiastami ? Jakiż jest miły twój nad miłego, żeś nas tak poprzysięgła ?
2. 1PIEŚŃ POCHWALNA NA CZEŚĆ OBLUBIEŃCA (5,10-16).
10 (Oblubienica.) Miły mój jest biały i rumiany, wybrany z tysięcy.
11 Głowa jego to złoto najlepsze, włosy jego jak latorośle palmowe, czarne jak kruk.
12 Oczy jego jak gołębice nad strumieniami wód, wymyte w mleku i siedzące nad pełnymi potokami.
13 Policzki jego jak grządki wonnych ziół, zasadzone przez aptekarzy, wargi jego lilie, kapiące mirrą przednią.
14 Ręce jego utoczone ze złota, pełne hiacyntów, brzuch jego z kości słoniowej, pokryty szafirami.
15 Golenie jego to słupy marmurowe, które postawiono na podstawach złotych. Postać jego jak Liban, wyborny jak cedry.
16 Gardło jego najsłodsze i cały jest ujmujący. Taki jest miły mój i to jest przyjaciel mój, córki jerozolimskie.
3. NAGRODA WIERNOŚCI I POCHWAŁA OBLUBIENICY (5,17 - 6,9). Oblubienica znajduje oblubieńca (S,l7 - 6,2). Oblubieniec wysławia piękność oblubienicy (3-7) i przenosi ją ponad inne żony królewskie (8-9).
17 (Dziewice.) Gdzież poszedł miły twój, o najpiękniejsza między niewiastami? Gdzie się obrócił miły twój? a będziemy go szukać z tobą.
6
1 (Oblubienica.) Miły mój zstąpił do ogrodu swego, do grządki wonnych ziół, aby się paść w ogrodach i lilie zbierać.
2 Ja dla miłego mego, a dla mnie miły mój, który się pasie między liliami.
3 - (Oblubieniec.) Piękna jesteś, przyjaciółko moja, wdzięczna i ozdobna jak Jeruzalem, straszna jak wojska uszykowane porządnie!
4 Odwróć oczy twoje ode mnie, bo te sprawiły, żem odleciał. Włosy twoje jak trzoda kóz, które się ukazały z Galaadu.
5 Zęby twoje jako trzoda owiec, które wyszły z kąpieli, wszystkie mające po dwojgu jagniątek, a niepłodnej nie masz między nimi.
6 Jak skórka jabłka granatowego, tak jagody twoje, oprócz tego, co się w tobie ukrywa.
7 Sześćdziesiąt jest królewskich żon i osiemdziesiąt nałożnic, a panien nie masz liczby:
8 jedna jest gołębica moja, doskonała moja, jedynaczka matki swojej, wybrana rodzicielki swojej! Widziały ją inne córki, i jako najszczęśliwszą wysławiały, królewskie żony i nałożnice, i chwaliły ją:
9 "Któraż to jest, która idzie jak zorza powstająca, piękna jak księżyc, wybrana jak słońce, ogromna jak wojska uszykowane porządnie ?"
PIEŚŃ V (6,10 - 8,4)
Radość i owoce miłości. I. NOWA PIEŚŃ POCHWALNA NA CZEŚĆ OBLUBIENICY (6,10 - 7,10). Oblubienica, schodząc do ogrodu, spotyka orszak oblubieńca (6,10 - 7,1a). Orszak wysławia jej piękność (1b-7). Oblubieniec wyraża swe upodobanie w oblubienicy (8-9a); ona pragnie go uszczęśliwić (9b-10).
10 (Oblubienica.) Zstąpiłam do ogrodu orzechowego, aby oglądać jabłka na dolinach i zobaczyć, czy zakwitła winnica i czy rozwinęły się jabłka granatu.
11 Nie wiedziałam, dusza moja zatrwożyła mię dla wozów Aminadaba.
12 - (Orszak oblubieńca). Wróć się, wróć się, Sulamitko, wróć się, wróć się, abyśmy na cię patrzyli !
7
1 Cóż ujrzysz na Sulamitce, jeno hufce wolenne? - Jakże są piękne kroki twoje w trzewikach, córko książęca! Stawy ud twoich są jak naszyjniki, zrobione ręką mistrza.
2 Pępek twój jako czara toczona, która nigdy nie jest bez napoju. Brzuch twój jak bróg pszenicy otoczony liliami.
3 Dwoje piersi twoich jak dwoje małych bliźniąt sarnich.
4 Szyja twoja jak wieża z kości słoniowej. Oczy twoje jak sadzawki w Hesebonie, które są przy bramie córki mnóstwa. Nos twój jak wieża Libanu, zwrócona ku Damaszkowi.
5 Głowa twoja jak Karmel, a warkocze głowy twojej jak purpura królewska zwinięta na cewki.
6 Jakżeż piękna i jak wdzięczna, najmilsza, w rozkoszach!
7 Twój wzrost podobny jest do palnly, a piersi twoje do gron winnych.
8 - (Oblubieniec). Rzekłem: Wstąpię na palmę i uchwycę owoce jej; i będą piersi twoje jak grona winnicy, a wonność ust twoich jak jabłek.
9 Gardło twoje jak najlepsze wino... (0Blubienica)...godne miłego mego do picia, warg też i zębów jego do smakowania.
10 Ja należę do miłego mego i do mnie pragnienie jego.
2. OBLUBIENICA POŻĄDA NAJŚCIŚLEJSZEGO POŁ.ĄCZENIA Z OBLUBIEŃCEM (7,11-8,4). Prosi, by oblubienieć udał się z nią na wieś (7,11 -14). Pragnie, by był dla niej bratem (8,1-4).
11 (Oblubienica.) Przyjdź, miły mój, wynijdźmy na pole, mieszkajmy we wsiach!
12 Rano wstawajmy do winnic, oglądajmy, czy kwitnie winnica, czy kwiecie zawiązuje się w owoc, czy kwitną jabłka granatu; tam tobie dam piersi moje. Mandragory wydały woń.
13 W bramach naszych wszelakie jabłka, nowe i stare, miły mój, zachowałam dla ciebie.
8
1 Któż mi da ciebie jako brata mego, ssącego piersi matki mojej, abym cię znalazła na dworze i całowała cię, i by mną już nikt nie gardził?
2 Pojmam cię i wprowadzę do domu matki mojej, tam mię będziesz uczył; a dam ci napój z wina zaprawionego i moszcz z jabłek granatowych moich.
3 Lewica jego pod głową moją, a prawica jego obejmuje mię.
4 - (Oblubieniec). Poprzysięgam was, córki jerozolimskie, nie obudzajcież ani nie dajcie się ocknąć miłej, póki sama nie zechce.
PIEŚŃ VI (8,5-14).
Triumf miłości. 1. OBLUBIEŃCY UDAJĄ SIĘ DO DOMU OBLUBIENICY (8,5-7). Miłe wspomnienia (8,5). Potęga miłości (6-7).
5 (Lud.) Któraż to jest, która wstępuje z puszczy, opływająca rozkoszami, oparta o miłego swego? - (Oblubieniec.) Pod drzewem jabłoni wzbudziłem cię; tam naruszona została matka twoja, tam zgwałcona była rodzicielka twoja.
6 - (Oblubienica.) Przyłóż mię jako pieczęć do serca twego, jako pieczęć do ramienia twego; bo mocna jest jak śmierć miłość, twarda jak otchłań jest zazdrość; pochodnie jej pochodnie ognia i płomieni.
7 Wody mnogie nie mogły ugasić miłości i rzeki nie zatopią jej; choćby człowiek dał wszystką majętność domu swego za miłość, wzgardzi nią jako nicością.
2. ZAPŁATA (8,8-12). Narada rodzeństwa (8,8-10). Ustalenie ceny (11-12).
8 (Bracia.) Siostra nasza mała i piersi nie ma; cóż uczynimy siostrze naszej w dzień, w który będą mówić do niej?
9 Jeśli jest murem, zbudujemy na niej baszty srebrne, jeśłi jest drzwiami, spójmy je deskami cedrowymi.
10 - (Oblubienica.) Ja jestem murem, a piersi moje jako wieża, odkąd stałam się u niego taką, która pokój znalazła.
11 - (Bracia.) Winnicę miał Spokojny w owej, którá ma ludy; poruczył ją stróżom, mąż przynosi za owoc jej tysiąc srebrr1ików.
12 - (Oblubieniec.) Winnica moja przede mną jest. Tysiąc dla ciebie, Spokojny, a dwieście dla tych, którzy strzegą owoców jej.
3. ZAKOŃCZENIE (8,13-14).
13(Oblubieniec.) Ty, która przebywasz w ogrodach, przyjaciełe słuchają: daj mi usłyszeć głos twój.
14 - (Oblubienica.) Uciekaj miły mój, a bądź podobny do sarny i do jelonka na górach ziół wonnych!
